Αρχικά θα θέλαμε να χαιρετήσουμε όλους αυτούς που μας βοηθάνε να ζούμε με ελευθερία στην Ελλάδα. Γιατί ζούμε σε μια πολύ δύσκολη συνθήκη με την αστυνομία από τη μια και τους φασίστες από την άλλη που μας κυνηγάνε σε κάθε στιγμή. Ερχόμαστε αντιμέτωποι με τους φασίστες κάθε φορά που βρισκόμαστε στο δρόμο. Το ίδιο και με την αστυνομία που μας βασανίζει και μας παίρνει τα χρήματα μας, χωρίς κανένα πρόβλημα. Δεν ξέρουμε πια τι να κάνουμε, φοβόμαστε και υποφέρουμε. Όλοι οι μετανάστες είναι πολύ φοβισμένοι με αυτή την κατάσταση.
Ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με έναν επιθετικό ρατσισμό από ένα κομμάτι της κοινωνίας και κυρίως από την αστυνομία. Οι αστυνομικοί εισβάλλουνε στα σπίτια μας και μας παίρνουν τα χρήματα και τα πράγματά μας. Οι φασίστες και η αστυνομία κυνηγούν κάθε στιγμή τους μετανάστες. Ειδικά τη νύχτα γυρίζουν στις γειτονιές ψάχνοντας μετανάστες για να τους χτυπήσουν. Τις πιο πολλές φορές με πολιτική ταυτότητα παρουσιάζονται ως αστυνομικοί, ζητάνε τα χαρτιά μας και αφού μας τα σκίσουν αρχίζουν να μας ξυλοκοπούν. Πραγματικά κάθε φορά δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτοί που έχουμε απέναντι μας είναι φασίστες ή αστυνομικοί.
Για λόγους οικονομικούς και λόγους πολέμου αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψουμε τις χώρες μας για να έρθουμε να ζήσουμε στην Ευρώπη, πιο συγκεκριμένα στην Ελλάδα, για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, ειρήνη και ελευθερία. Οι δραστηριότητές μας είναι απλά και μόνο το μικρεμπόριο περιπλανώμενοι στους δρόμους. Αυτή μας η δραστηριοποίηση μας επιτρέπει να πληρώνουμε το νοίκι, το φαγητό μας, κλπ. Για αυτό και ζητάμε από τη κοινωνία και τις ελληνικές αρχές να μας αφήσουν να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, ελευθερία και σεβασμό. Και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτούς/ες που μας καταλαβαίνουν και μας στέκονται αλληλέγγυοι/ες.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΒΙΑ
μετανάστες μικροπωλητές
Μέχρι να φτάσουμε στο πρώτο κείμενο των μεταναστών μικροπωλητών της ΑΣΟΕΕ, υπάρχει μια προϊστορία περίπου πέντε χρόνων, μέσα στα οποία οι επιθέσεις των μπάτσων σταδιακά αυξάνονται. Μέχρι και πριν δύο χρόνια, όταν υπήρχαν ακόμα μικροπωλητές στην πλατεία Βικτορίας, το παιχνίδι παιζόταν κυρίως εκεί. Οι επιθέσεις των μπάτσων ήταν πιο σποραδικές, κλιμακώνονταν βέβαια πάντοτε δυο-τρεις βδομάδες πριν τις γιορτές των χριστουγέννων. Συνήθως πραγματοποιούνταν από δημοτόμπατσους και πεζές περιπολίες, οι οποίες ήταν σχετικά εύκολο να εκδιωχθούν από τον αλληλέγγυο κόσμο της ΑΣΟΕΕ όταν ξεμύτιζαν στην Πατησίων, όπως και γινότανε. Οι νέες ομάδες καταστολής (δέλτα), η ολοένα εντεινόμενη αστυνομοκρατία στο κέντρο της πόλης (κομμάτι του σχεδίου περί καθαρής Αθήνας κτλ), και η μη λειτουργία του σταθμού της Βικτώριας για πάνω από ένα χρόνο, συντελούν σιγά-σιγά στο να περιοριστούν οι μικροπωλητές στην Πατησίων και στην Μαυροματαίων, από όπου η πρόσβαση στο άσυλο της ΑΣΟΕΕ είναι πιο γρήγορη. Όλο αυτό τον καιρό, μέσα από την άμυνα απέναντι στις επιθέσεις, μέσα από μικροφωνικές και μοιράσματα πολύγλωσσων κειμένων δημιουργούνται σιγά-σιγά σχέσεις μεταξύ αλληλέγγυων από την ΑΣΟΕΕ και μεταναστών, οι οποίοι αρχίζουν και αυτοί να συγκρούονται με τους μπάτσους όταν εφορμούν οι αλληλέγγυοι. Κάτι που δυσκόλευε, παλαιότερα, τη μόνιμη δημιουργία σχέσεων ήταν ότι πολλοί μετανάστες απλά περνούσαν από την Ελλάδα στην προσπάθεια τους να πάνε σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, και έτσι ο κόσμος γύρω από την ΑΣΟΕΕ ανακυκλωνόταν σχετικά γρήγορα, πράγμα που έχει αλλάξει τώρα καθώς μέσα στο ευρύτερο κλίμα της κρίσης και της δυσκολίας να περάσουν σε κάποια άλλη χώρα πολλοί από αυτούς έχουν ξεμείνει εδώ.
Φέτος οι επιθέσεις γύρω από την ΑΣΟΕΕ ξεκινούν, κλασικά, πριν τις γιορτές, αλλά, και λόγω της χρόνιας αντίστασης, με πιο πολλές δυνάμεις. Ο δήμος Αθηναίων έχει πλέον στη διάθεση του από το υπουργείο ΠΡΟ.ΠΟ δύο διμοιρίες ματ για το συγκεκριμένο σκοπό, τις οποίες και χρησιμοποιεί στην ΑΣΟΕΕ και τη Νομική, όπου υπάρχει και η μεγαλύτερη αντίσταση. Έτσι, βλέπουμε επιθέσεις των ματ συνοδεία πολυάριθμων δημοτόμπατσων με κράνη, και επιθέσεις ασφαλιτών σχεδόν καθημερινά. Σε εκείνο το διάστημα, γίνονται τρεις κοινές συνελεύσεις με τους μικροπωλητές, οι οποίες καταρχήν μένουν στα ευχαριστήρια από τη μεριά τους και στην εξήγηση των αλληλέγγυων του γιατί απαντάμε σε αυτές τις επιθέσεις, ώστε να μην δημιουργηθεί η αντίληψη ότι οι αλληλέγγυοι παίρνουν το ρόλο του “προστάτη”. Παίρνεται η απόφαση από τους μικροπωλητές να αγοράσουν κράνη και παλούκια τα οποία να χρησιμοποιούν για την αυτοπροστασία τους σε μελλοντικές συγκρούσεις. Ο αλληλέγγυος κόσμος της ΑΣΟΕΕ διοργανώνει με πολύ μεγάλη συχνότητα μικροφωνικές στο προαύλιο, μοιράζει κείμενα σε φοιτητές και περαστικούς, και προσπαθεί να είναι σε επαγρύπνηση, καθώς οι επιθέσεις γίνονται κυρίως τις πρωινές ώρες. Κατά την διάρκεια μιας τέτοιας μικροφωνικής, πραγματοποιείται επίθεση από μία διμοιρία των ματ και μια διμοιρία υμετ. Κατά την διάρκεια της σύγκρουσης πετάγονται και χημικά στο προαύλιο της ΑΣΟΕΕ. Μετά την εκδίωξη των διμοιριών, και με πρωτοβουλία των μεταναστών, αγοράζονται μπύρες και υπό τους ήχους της μικροφωνικής στήνεται ένα αυτοσχέδιο γλέντι. Να πούμε εδώ ότι τα σαββατοκύριακα και τα Χριστούγεννα, όταν και η σχολή είναι άδεια, οι επιθέσεις των μπάτσων είναι σχεδόν καθημερινές.
Κάπως έτσι ανοίγει η σχολή μετά τις γιορτές και η πεποίθηση είναι ότι τα πράγματα μάλλον θα χαλαρώσουν. Όμως, από την πρώτη κιόλας μέρα ξεκινούν καθημερινές επιθέσεις με ματ και μηχανές στην Πατησίων. Ο πρύτανης, ο οποίος σαφέστατα είναι σε επικοινωνία με την ΓΑΔΑ, αποφασίζει να κλείσει την κεντρική είσοδο της ΑΣΟΕΕ στην Πατησίων. Με αυτό τον τρόπο κλείνει την πιο γρήγορη πρόσβαση στο άσυλο για τους μικροπωλητές και αναγκάζει τους αλληλέγγυους να χρησιμοποιήσουν τις πλαϊνές εισόδους, πράγμα άκρως επικίνδυνο καθώς σε τυχόν σύγκρουση στην Πατησίων μπορούν να κλειστούν εκτός σχολής σε επίθεση των μπάτσων από τα μετόπισθεν. Προφανώς και το λουκέτο σπάει από την πρώτη μέρα. Αλλά ξαναμπαίνει εκεί το ίδιο βράδυ από την πρυτανεία. Καινούργιο κείμενο, διοργανώνονται σχεδόν καθημερινά μικροφωνικές και μοιράσματα, βγαίνει πρωινή βάρδια για το “άνοιγμα” της κεντρικής πύλης, και καταλαμβάνεται η πρυτανεία της ΑΣΟΕΕ, όπου πρύτανης και αντιπρύτανης μας λένε ότι η πόρτα θα κλείνει κάθε βράδυ και εσείς κάντε ό,τι κάνετε έτσι κι αλλιώς. Επίσης, τους ασκείται πίεση να τοποθετηθούν δημόσια για την κατάσταση και να καταδικάσουν τις επιθέσεις των μπάτσων ως κατάλυση του ασύλου.
Εδώ να κάνουμε μια παρένθεση για να εξηγήσουμε την κατάσταση στην ΑΣΟΕΕ. Η πρυτανεία της σχολής, σε πλήρη σύμπνοια με την αστυνομία, κλείνει την σχόλη για “λόγους ασφαλείας” όταν υπάρχουν γενικές απεργίες με καλέσματα στο Πεδίο του Άρεως, και κάθε 17 Νοέμβρη βγάζει τελικά λόγο που προφανώς, δεν είχαμε και αυταπάτες, δεν καταδικάζει τις επιθέσεις των μπάτσων, αλλά τις χαρακτηρίζει “ενέργειες αρμόδιων φορέων”. Αυτή η ίδια πρυτανεία μιλά μεν με συμπαθητικά λόγια για τους κατατρεγμένους μετανάστες, αλλά βρίσκει τον εαυτό της θύμα μιας ανύπαρκτης μεταναστευτικής πολιτικής και νίπτει τας χείρας της καλώντας σε καταδίκη της βίας.
Παρόμοιο λόγο βγάζουν και οι διοικητικοί υπάλληλοι, ενώ οι κατά καιρούς ανακοινώσεις των μελών ΔΕΠ είναι ακόμα πιο άθλιες, καθώς σκόπιμα συνδέουν μικροκλοπές με την δραστηριότητα των μικροπωλητών και καλούν την πολιτεία να πάρει μέτρα. Η άποψη των μελών ΔΕΠ περί της εικόνας του πανεπιστημίου είναι μάλλον, μετά την αδιαφορία, η επικρατέστερη ανάμεσα στους φοιτητές, καθώς καθηγητές και φοιτητές καριερίστες έχουν στο μυαλό τους την εικόνα των πανεπιστημίων του εξωτερικού και οι μικροπωλητές τους την χαλάνε. Όσο για τα μίντια και τις πολύ συχνές αναφορές στο άντρο “παραεμπορίου της ΑΣΟΕΕ” δεν χρειάζεται καν να γίνει λόγος.
Μετά από μια εβδομάδα συνεχών ανοιγμάτων της πύλης, η πρυτανεία τελικά σταματά την προσπάθεια αυτή. Να πούμε ότι στη συνέλευση των αλληλέγγυων φοιτητών, στην οποία μετά από κάποια ώρα έρχονται και οι μικροπωλητές, αποφασίζεται από κοινού η αλλαγή στάσης στο δρόμο εναντίον των μπάτσων. Δηλαδή, εφόσον οι μετανάστες έχουν προλάβει να μπουν στο προαύλιο της σχολής χωρίς πρόβλημα, δεν υπάρχει λόγος για σύγκρουση εφόσον οι μπάτσοι έχουν υπεροπλία. Αντί αυτού αποφασίζεται να κλείνει η Πατησίων αφού αποχωρήσουν οι μπάτσοι, σε ένδειξη ότι κάθε επίθεση δεν θα έχει κόστος μόνο 5 λεπτών, αλλά θα δημιουργεί κομφούζιο στην πόλη για πολλή περισσότερη ώρα.
Στην περίοδο της εξεταστικής, η συνέλευση αλληλέγγυων φοιτητών σταματά την δράση της και ο αλληλέγγυος κόσμος από το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ, μαζί με συντρόφους από κατειλημμένους χώρους της γύρω περιοχής, καλεί κοινή συνέλευση με τους μικροπωλητές, η οποία γίνεται πλέον τακτικά. Εδώ να πούμε ότι και σε αυτή, όπως και σε όλες τις συνελεύσεις που προηγήθηκαν, και μιας και οι μετανάστες είναι κυρίως από την Σενεγάλη και το Μπαγκλαντές, οι τοποθετήσεις όλων μεταφράζονται στα Γαλλικά, τα Ελληνικά ή Αγγλικά αν χρειαστεί, από τους αλληλέγγυους και μετά από κάποιους μετανάστες στα μπαγκλαντεσιανά ή σε όποια άλλη γλώσσα είναι κατανοητή από τους άλλους μετανάστες, ώστε όλοι όσοι παραβρίσκονται να κατανοούν την συζήτηση. Ένας βασικός λόγος για το οποίο γίνεται αυτό είναι για να σπάσουν με κάποιο τρόπο οι σχέσεις ιεραρχίας και διαμεσολάβησης που δημιουργούνται και ανάμεσα στους μετανάστες, και να μην αφήσουμε απλώς εκείνους που καταλαβαίνουν καλύτερα τη γλώσσα να κάνουν όλες τις συνεννοήσεις και να πάρουν όλες τις αποφάσεις εκ μέρους των υπολοίπων.
Το κείμενο που παρατίθεται στην αρχή του άρθρου γράφτηκε από κάποιους μετανάστες από την Σενεγάλη και αφού διαβάστηκε και κατανοήθηκε από όλους και υπήρξαν κάποιες προσθήκες, βγήκε από κοινού από όλους τους μικροπωλητές πού ήταν στην συνέλευση. Στο αρχικό μάλιστα κείμενο αναφερόταν ότι οι Σενεγαλέζοι είναι “καλοί άνθρωποι και όπου και αν έχουν πάει δεν έχουν δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα”. Εκεί μπήκε από κάποιο αλληλέγγυο η ερώτηση “πώς θέλετε να γραφτεί αυτό ακριβώς, αφού είναι και τα παιδιά από το Μπαγκλαντές, ότι και αυτοί πχ είναι καλοί;” Η άμεση απάντηση ήταν ότι “είμαστε όλοι οι μετανάστες μαζί”. Δυο χρόνια περίπου πιο πριν, όταν μετά το άκουσμα μιας επίθεσης ρωτήσαμε κάποια από τα παιδιά από την Σενεγάλη αν είναι καλά, η απάντηση, με ψιλοαδιάφορο ύφος, ήταν “είμαστε μια χαρά εμείς, ε, κάποιον από το Μπαγκλαντές πιάσανε…”. Η καταστολή όπως φαίνεται ενώνει…
Μέχρι στιγμής από αυτή την συνέλευση, στην οποία συμμετέχουν περίπου 30 μικροπωλητές, έχει διοργανωθεί μια από κοινού μικροφωνική στην Πατησίων, στην οποία μοίραζαν οι ίδιοι το κείμενό τους στα λεωφορεία και τρόλεϊ, τα οποία και σταματούσαμε με πανό. Φτιάξανε οι ίδιοι, στα Γαλλικά και Μπαγκλαντεσιανά, πανό, τα οποία τα βάζουν κάθε πρωί στα κάγκελα της ΑΣΟΕΕ και τα βγάζουν κάθε βράδυ, για να μην γίνουν εύκολη λεία σε τυχόν φασιστοειδή που ίσως περάσουν από εκεί. Πραγματοποιήθηκε επίσης, με πολύ μεγάλη συμμετοχή κόσμου, από κοινού μικροφωνική και στην πλατεία Βικτώριας με τους μετανάστες να ζητούν την επανάληψη παρόμοιων δράσεων. Σε μια από τις τελευταίες συνελεύσεις παραβρέθηκε και μία δικηγόρος και δρομολογήθηκε σεμινάριο ενημέρωσης, παράλληλα με μια καταγραφή των πιο συχνών ερωτήσεων και νομικών διευκρινίσεων σε σχέση με τις ανάγκες των μεταναστών. Πράγμα πολύ σημαντικό, καθώς είχε ζητηθεί και από τους ίδιους τους μετανάστες, αλλά και καθώς η άγνοια νομικών θεμάτων φάνηκε και μεταξύ των αλληλέγγυων.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατηρήθηκε αρχικά μια ύφεση των επιθέσεων και μια μικρή επιχειρησιακή αλλαγή τους, αφού χρησιμοποιούνταν κατά κόρον ασφαλίτες, οι οποίοι έχουν εισέλθει ακόμα και στο προαύλιο της σχολής, έχουν πάρει πράγματα και έχουν πραγματοποιήσει και σύλληψη όταν δεν υπήρχαν αλληλέγγυοι. Από την δεύτερη εβδομάδα του Μαρτίου όμως, και αφού είχαν υπάρξει δημοσιεύματα στα οποία ο Καμίνης ζητούσε μόνιμη παρουσία ματ στην ΑΣΟΕΕ και στην Νομική, υπήρξε για μια εβδομάδα σχεδόν καθημερινά κλούβα των ματ στην Πατησίων κοντά στην ΑΣΟΕΕ. Να πούμε εδώ ότι προς το παρόν οι μικροπωλητές, σε περίπτωση που δεν υπάρχουν αλληλέγγυοι, υποχωρούν στην ΑΣΟΕΕ και δεν συγκρούονται. Δεν ξέρουν, όπως μας είπαν πρόσφατα, τι να κάνουν σε περίπτωση που μπουν τα Ματ μέσα.
Γενικά, ό,τι επιχειρησιακές αλλαγές να κανονίζουν οι μπάτσοι, αυτό το οποίο διαφαίνεται σαν κλίμα, και μέσα από τα ΜΜΕ, είναι ότι υπάρχει πρόθεση να “καθαρίσει” το κέντρο της Αθήνας, και η περίπτωση της ΑΣΟΕΕ, με την από κοινού αντίσταση μεταναστών και αλληλέγγυων, είναι ένα από τα κομβικά σημεία με τα οποία θέλουν να ξεμπερδεύουν. Τυχόν μονιμοποίηση κλούβας των ματ και αποδοχή της από τους φοιτητές και τον κόσμο της περιοχής, θα είναι σίγουρα μια ήττα. Η μεγαλύτερη προβληματική του όλου αγώνα είναι η πλήρης αδιαφορία, στην καλύτερη περίπτωση, των φοιτητών της ΑΣΟΕΕ, με αποτέλεσμα όλο το βάρος της κατάστασης να πέφτει πάνω στους ώμους ελάχιστων ατόμων. Με τις επιθέσεις των μπάτσων να είναι σχεδόν καθημερινές και να πραγματοποιούνται συνήθως τις πρωινές ώρες, υπάρχει πρόβλημα μόνιμης παρουσίας αλληλέγγυου κόσμου και κάποιες φορές απομένουν να υπερασπιστούν το άσυλο μόνο οι μετανάστες. Πράγμα από το οποίο μπορεί εύκολα να προκύψει κάποια κατάσταση που να χρησιμοποιηθεί σαν πρόσχημα για πιο άγρια καταστολή και κατάλυση του ασύλου, το οποίο εν τέλει δεν υφίσταται αν δεν υπάρχει κόσμος να το υπερασπιστεί.
Απρίλιος 2012
Υποβολή απάντησης