Το κεντρικό κείμενο του τεύχους τούτου είναι μια προσωρινή καταγραφή ενός κύκλου συζητήσεων που έχει ξεκινήσει μέσα στη ΣΚΥΑ για το ζήτημα της ανεργίας. Στις συζητήσεις αυτές δεν προσεγγίζουμε την ανεργία σαν ένα αφηρημένο κοινωνικό φαινόμενο, αλλά σαν μια καθημερινή δικιά μας πραγματικότητα. Η βαθιά αλλαγή στη συνθήκη ανεργία/εργασία εγγράφει τις απειλητικές προθέσεις των αφεντικών στο ίδιο μας το σώμα και κάνει επιτακτική την ανάγκη να επινοήσουμε νέους συλλογικούς τρόπους οργάνωσης, αλλά και να σταθούμε κριτικά απέναντι στους ήδη υπάρχοντες. Το εξώφυλλο αυτού του τεύχους είναι ένα μικρό σχόλιο πάνω στον τρόπο με τον οποίο το φάσμα της ανεργίας δένεται πια στενά με την προοπτική της μισθωτής σκλαβιάς, ειδικά για καποιες και κάποιους πιο ελαστικά “απασχολούμενους”. Δίπλα λοιπόν σε εμπειρίες από άνεργες συντρόφισσες και συντρόφους, υπάρχουν και κείμενα για αγώνες που δίνει μέσα στους χώρους δουλειάς του ένα νέο υποκείμενο για το οποίο ανεργία και εργασία δεν είναι δύο αλληλοαντικρουόμενες καταστάσεις, αλλά οι δυο όψεις ενός υπαρξιακού εκβιασμού. Επειδή ο αγώνας ενάντια στα αφεντικά δεν έχει σύνορα, το τεύχος περιλαμβάνει και την καταγραφή του κοινού αγώνα ντόπιων και μεταναστών ενάντια στις επιχειρήσεις εξωραϊσμού του κέντρου της Αθήνας, καθώς και ένα κείμενο για τη σύνδεση του Occupy Wall Street με τους αγώνες μέσα στο πανεπιστήμιο.
Κατεβάστε το τεύχος 2-3 εδώ.
