Οι εταιρίες Vodafone και Wind ενοποιούν μέρος του δικτύου τους, δημιουργώντας από κοινού μια τρίτη εταιρία, ώστε να μεταφέρουν εκεί (μέσω outsourcing) τους εργαζόμενους των τεχνικών τους τμημάτων με απώτερο σκοπό την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την υπογραφή νέων ατομικών, τις μειώσεις μισθών και τις απολύσεις. Οι εργαζόμενοι και στις δυο εταιρίες από την πρώτη στιγμή εναντιώθηκαν στα σχέδια αυτά και αυτήν την περίοδο βρίσκονται σε δυναμικές κινητοποιήσεις με αποκορύφωμα την από κοινού απεργία σε Wind και Vodafone στις 9 και 11 Οκτωβρίου αντίστοιχα. Με αφορμή τον κοινό αυτό αγώνα συζητήσαμε με μια εκπρόσωπο του σωματείου της Wind για τα ζητήματα που θέτει αυτός ο αγώνας, αλλά και για τις προοπτικές και το μέλλον του. Η συνέντευξη πάρθηκε τέλη Οκτώβρη.
(η επιμέλεια έγινε από τον F.G.A.)
Για ποιο λόγο οι δυο εταιρίες προχωράνε στην ίδρυση νέας εταιρίας για την ενοποίηση των δικτύων τους;
Πρόκειται για μια εργολαβία ουσιαστικά, γιατί η εταιρία αυτή στη σύστασή της θα έχει μόνο τον έλεγχο, τη στήριξη και τη λειτουργία του συγκεκριμένου έργου, του network sharing. Ουσιαστικά, δε θα κατέχει κάποιο περιουσιακό στοιχείο η ίδια. Αναλαμβάνει να διαχειρίζεται και να υποστηρίζει, τεχνικά μιλώντας, τα δίκτυα της Wind και της Vodafone. Θα είναι μια εταιρία στην οποία θα συμμετέχουν 50% μέτοχοι της Wind και 50% της Vodafone και στην οποία θα μεταφερθούν 300 εργαζόμενοι: περίπου 130 εργαζόμενοι από την Wind και οι υπόλοιποι από τη Vodafone. Η σύσταση της νέας εταιρίας αφορά αποκλειστικά και μόνο την εξοικονόμηση εργασιακού κόστους γιατί οι συνάδελφοι που θα πάνε εκεί δε θα έχουν συλλογική εκπροσώπηση, δε θα ισχύει η συλλογική τους σύμβαση, που υπάρχει ήδη αυτή τη στιγμή, αλλά θα πάνε με ατομικές συμβάσεις οπότε, όπως γίνεται ξεκάθαρο, με την εργολαβία θα υπάρξει καταβαράθρωση και των δικαιωμάτων και των μισθών και είναι δεδομένο πλέον πως θα υπάρξουν και απολύσεις. Αυτές, ούτως ή άλλως, ήταν και οι αρχικές μας εκτιμήσεις για το συγκεκριμένο έργο, οι οποίες αποδείχτηκαν σωστές διότι, ήδη από τις διοικήσεις των δυο εταιριών, αφήνεται να διαρρεύσει ότι θα υπάρξουν απολύσεις, ότι δεν υπάρχει τίποτε εγγυημένο στη νέα εταιρία. Το μόνο που μας αναφέρουν είναι ότι θα μεταφερθούν μεν με τα ίδια δικαιώματα, αλλά δε μας δίνουν εγγυήσεις για το μέχρι πότε θα ισχύουν αυτά τα δικαιώματα. Εκτός αυτού, τα δυο σωματεία θα αποδυναμωθούν γιατί φεύγει ο πυρήνας τους. Οπότε ουσιαστικά το μόνο που μένει είναι ένα μικρό μέρος του τεχνικού προσωπικού και το υπόλοιπο είναι το εμπορικό κομμάτι. Έτσι αποδυναμώνονται και οι εταιρίες, αλλά και τα δυο σωματεία που η βάση τους αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από τεχνικούς οι οποίοι προβλέπεται να αποχωρήσουν. Έτσι λοιπόν, οι εργαζόμενοι δε θα έχουν διαπραγματευτική ισχύ γιατί θα είναι δύσκολη ακόμα και η σύσταση και η μετέπειτα δράση ενός νέου σωματείου στη νέα εταιρία. Κατά τη γνώμη μας, όλα αυτά είναι εκτιμιταία από τις δυο διοικήσεις και αυτός είναι ο μόνος λόγος για τον οποίο συστήνεται αυτή η νέα εταιρία.
Πώς συγκεκριμένα επιχειρούν να υλοποιήσουν τα σχέδια σύστασης νέας εταιρίας;
Η διοίκηση με διάφορους τρόπους προσπαθεί να απαξιώσει το ρόλο του σωματείου ακριβώς γιατί για να μπορέσει να γίνει η μεταφορά θα πρέπει να υπάρχει, νομικά, και συναίνεση του συλλογικού οργάνου της εταιρίας. Αυτό συγκεκριμένα γίνεται ορίζοντας συναντήσεις με τους εργαζομένους για να μιλήσει για το σχέδιο στις οποίες όμως δεν αναφέρει απολύτως τίποτε, ούτε καν το όνομα της νέας εταιρίας ούτε δίνει καμία εγγύηση. Το μόνο στο οποίο αναφέρεται είναι το οργανώγραμμα χωρίς να έχει γίνει καμία ουσιαστική συζήτηση ή διαβούλευση για το συγκεκριμένο ζήτημα. Η διοίκηση επίσης απευθύνεται σε εργαζόμενους είτε ατομικά είτε με meetings όπου προπαγανδίζει το νέο έργο σαν το παράδεισο επί της γης: «ότι η νέα εταιρία θα είναι ισχυρή, ότι θα πάτε με τους ίδιους ή καλύτερους όρους» κτλ. Όταν όμως η συζήτηση πάει επί του πρακτέου, ποιοι θα είναι οι όροι, για πόσο κτλ. τότε δε δίνεται καμία απολύτως απάντηση, μένοντας μόνο στο ότι «ελάτε και όλα θα είναι καλά»! Αυτή τη στιγμή γίνεται ένας ψυχολογικός πόλεμος στους εργαζόμενους και υπάρχει διαρροή μισών πληροφοριών που έχουν συμβάλλει στο να σπάσουν τα νεύρα των εργαζομένων κάποιοι απογοητεύονται, αλλά και πολλοί εξαγριώνονται με όλο αυτό το ζήτημα. Πρόκειται για μια δύσκολη κατάσταση που όπως είπε και ένας εργαζόμενος: «αφορά τη ζωή μας και κανένας δεν το παίρνει στα σοβαρά».
Ποια είναι η δράση των σωματείων σας το τελευταίο καιρό στις δυο εταιρίες;
Εκείνο που μπορώ να πω είναι ότι τα δυο σωματεία έχουν επιτύχει συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Υπάρχει αντίδραση για όλα όσα συμβαίνουν και συνεχής αγώνας για τα δικαιώματα, τις συμβάσεις, τις θέσεις εργασίας, η οποία βασίζεται στη δύναμη της βάσης, στους ίδιους τους εργαζόμενους που συμμετέχουν στις δράσεις. Όσον αφορά το σωματείο της Wind, συστάθηκε το 2005 και από τότε έχει δεχθεί μεγάλο πόλεμο από τις διοικήσεις με μηνύσεις είτε προσωπικά εναντίον εργαζομένων, είτε συνολικά ενάντια στο ίδιο το σωματείο και στην απόπειρα σύστασής του. Κατάφερε όμως με τη συμμετοχή των εργαζομένων να αποκτήσει μια σχετική δύναμη ώστε να υπογράψει συλλογική σύμβαση που να ισχύει μέχρι και σήμερα, αλλά και να ανακληθούν απολύσεις, να διατηρούνται στοιχειώδη δικαιώματα και αξιοπρεπείς μισθοί και να αποκρούσει γενικότερα πολλά από τα δυσμενή που ισχύουν στους περισσότερους χώρους εργασίας. Η μεγαλύτερη κατάκτηση για μένα είναι ότι έχει καταφέρει να συσπειρώσει κόσμο με διαφορετικές ιδεολογικές καταβολές ή κόσμο που μπορεί να μην ασχολείται καθόλου με τα πολιτικά. Ο κόσμος είναι αυτός που έχει πλαισιώσει και δυναμώσει το σωματείο και θεωρώ ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα αυτή τη στιγμή είναι ότι είμαστε συσπειρωμένοι ανεξάρτητα από τις επιμέρους απόψεις ή τα πιστεύω που μπορεί ο καθένας να έχει παλεύοντας ενάντια στα σχέδια της εταιρίας να μας στερήσει δικαιώματα, μισθούς, θέσεις εργασίας κτλ.
Συνελεύσεις κάνετε στο χώρο εργασίας ή εκτός;
Καταρχάς, έχουμε Δ.Σ. στο σωματείο, αλλά οι αποφάσεις παίρνονται με γενικές συνελεύσεις (Γ.Σ.) οι οποίες γίνονται αρκετά συχνά μέσα στο χρόνο και μέσα στο χώρο εργασίας. Συνήθως, οι συνελεύσεις γίνονται στην καφετέρια που βρίσκεται στο χώρο εργασίας, αλλά οι τελευταίες συνελεύσεις έχουν γίνει μέσα στο χώρο της παραγωγής: είτε στο τηλεφωνικό κέντρο είτε στα τμήματα των τεχνικών. Βεβαίως, η εταιρία μας κυνηγάει λίγο με αυτό, έχουμε κάνει συλλογή εξωδίκων (!), αλλά λόγω του κόσμου που συσπειρώνεται γύρω από το σωματείο, του οποίου θέληση είναι η συνέλευση να διεξάγεται στο χώρο εργασίας, η εταιρία δεν μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω από το να στέλνει κανένα εξώδικο…
Με τι επίδικο, «σταμάτημα της παραγωγής»;
Ναι, είτε «σταμάτημα της παραγωγής» είτε ότι ο χώρος δεν είναι ενδεδειγμένος για Γ.Σ.. Με αυτό ως πρόσχημα, οι αποφάσεις που παίρνονται στις συνελεύσεις θεωρούνται από την εταιρία παράνομες και καταχρηστικές. Αυτό όμως είναι κάτι που το έχουμε συνηθίσει! Οποιαδήποτε απόφαση παίρνουμε είτε αυτό γίνεται σε «σωστό» χώρο είτε σε «λάθος» υπάρχει μια τακτική της εταιρίας να προσπαθεί να τις κηρύσσει παράνομες είτε πηγαίνοντάς μας δικαστικά είτε μέσω εξωδίκων.
Πότε μάθατε το σχέδιο των δυο εταιριών και πώς ξεκίνησε η οργάνωση του συγκεκριμένου αγώνα;
Εμείς μάθαμε για το σχέδιο τον Ιούνιο όταν οι διοικήσεις των δυο εταιριών επισκέφθηκαν τον Σαμαρά ώστε να προπαγανδιστεί, στα πλαίσια του «success story», το συγκεκριμένο έργο ως τεράστιο επενδυτικό σχέδιο με 600 προσλήψεις κτλ. Από εκεί ξεκίνησε ένας αγώνας από εμάς με κύριο μέλημα να υπάρξει απεύθυνση στο καταναλωτικό κοινό –που είχε δει αυτό το σχέδιο σαν όντως επενδυτικό, το οποίο θα ανοίξει θέσεις εργασίας, πράγμα το οποίο ποτέ δεν ίσχυσε γιατί αναφέρεται μόνο μεταφορά εργαζομένων και όχι προσλήψεις. Απευθυνθήκαμε πρώτα και κύρια στους ίδιους τους συναδέλφους με πολλές περιοδείες σε διαφορετικά τμήματα ενημερώνοντας και κάνοντας συνελεύσεις μέσα σε χώρους δουλειάς. Συζητάγαμε διαρκώς, όλο αυτό το διάστημα, και υπήρχε μια έντονη διεργασία πάνω σε αυτό ώσπου κατέληξε σε μια μαζική Γ.Σ. που αποφάσισε: όχι στη νέα εταιρία και όχι στη μεταφορά εργαζομένων. Από εκεί κι έπειτα, απευθυνθήκαμε και σε κόμματα, φορείς, ΜΜΕ θέτοντας τη δική μας οπτική των πραγμάτων. Οι δράσεις μας πλέον έχουν κλιμακωθεί με μοιράσματα σε καταστήματα, με στάσεις εργασίας, η οποία συνοδεύεται από Γ.Σ. και κορυφώθηκε με την κοινή 24ωρη απεργία σε Vodafone-Wind πριν λίγες μέρες.
Ποια ήταν η πορεία μέχρι να φτάσετε σε αυτήν τη μαζική Γ.Σ. και ποιες ήταν οι στάσεις των εργαζομένων απέναντι στη νέα εταιρία;
Στην αρχή, ακριβώς επειδή τα πράγματα ήταν ασαφή και δεν υπήρχε συγκεκριμένη πληροφόρηση, υπήρχε ένας φόβος και μια απορία στους εργαζόμενους για το μέλλον. Κάποιοι εργαζόμενοι λέγανε τότε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα να πάμε σε νέα εταιρία αν διατηρηθούν τα δικαιώματά μας. Κάποιοι άλλοι πάλι πίστευαν πως είναι μια απλή αλλαγή χώρου και ότι θα υπάρχει εκπροσώπηση από τα σωματεία και θα ισχύουν οι συλλογικές συμβάσεις. Υπήρχε ακόμα και η σκέψη ότι έτσι όπως είναι η κατάσταση γενικότερα εργασιακά αυτή τη στιγμή «θα πρέπει να πάω ώστε να κρατήσω τη δουλειά μου έστω και για λίγο». Λόγω και της προπαγάνδισης από την πλευρά της διοίκησης του συγκεκριμένου σχεδίου υπήρχαν κάποια άτομα που το έβλεπαν θετικά. Πλέον όμως λόγω της δράσης του σωματείου μας, αλλά και λόγω της ίδιας της στάσης των διοικήσεων, που ενώ έχουμε φτάσει στο παρά πέντε ακόμα και σήμερα δε δίνουν συγκεκριμένες απαντήσεις για όλα αυτά τα ζητήματα και τους προβληματισμούς, το κλίμα έχει ανατραπεί.
Από τη στιγμή που μαθεύτηκε το σχέδιο, πέρα από την απεύθυνση προς το κοινό, γίνανε συνελεύσεις και πιο μικρές συνελεύσεις καθώς και περιοδείες σε χώρους εργασίας. Εμείς έχουμε συζητήσει με τους εργαζόμενους, δεν έχουμε δηλαδή απλώς καταγράψει ή αποτυπώσει απόψεις, αλλά έχουμε βγάλει κοινά συμπεράσματα για το τι είναι αυτή η νέα εταιρία και έτσι το κλίμα έχει αλλάξει. Πλέον, οι εργαζόμενοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι η συγκεκριμένη μεταφορά θα είναι και το τέλος των εργασιακών συνθηκών όπως τις γνώριζαν ή ακόμα και το τέλος της θέσης τους. Έχοντας συνέχεια επαφή με τον κόσμο και, μέσα από τις συζητήσεις, τα συμπεράσματα τα έβγαζαν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και με αυτόν τον τρόπο ενισχύθηκαν και τα δικά μας επιχειρήματα, αλλά και το αντίστροφο. Όλη αυτή η προσπάθεια κατέληξε στη μαζική Γ.Σ. που έγινε τον Ιούλιο.
Ποια η σχέση με το σωματείο της Vodafone;
Πάντοτε υπήρχε μια συνεννόηση και μια συνεργασία με το σωματείο της Vodafone γιατί ουσιαστικά τα θέματα τα οποία τρέχουν εκείνοι είναι κοινά για όλες τις εταιρίες στις τηλεπικοινωνίες. Έχουμε βρεθεί σε κοινούς αγώνες με τη Vodafone πολλές φορές στο παρελθόν. Το σχέδιο όμως για τη νέα εταιρία ήταν κάτι που πραγματικά μας ένωσε. Η ανάληψη κοινών δράσεων έχει πραγματικά λειτουργήσει ενισχυτικά. Το λέω αυτό με την έννοια ότι οι εργαζόμενοι της μιας εταιρίας παίρνουν κουράγιο από τους εργαζόμενους στην άλλη. Αυτό λειτουργεί αμφίδρομα. Δηλαδή, όταν πέφτει το ηθικό των μεν ανεβαίνει των δε και έτσι υπάρχει συνεχώς μια αλληλεπίδραση. Αυτό είναι και το πιο θετικό κομμάτι της συνεργασίας που έχουμε και δυναμώνει τον αγώνα μας. Είμαστε μαζί και στα μοιράσματα και στις απεργίες βοηθά ο ένας τον άλλο και στις συνελεύσεις μετέχει εκπρόσωπος του ενός ή του άλλου σωματείου. Αυτό έχει βοηθήσει επίσης στο να έχουμε μια συνολική άποψη της κατάστασης. Στη Vodafone είναι αρκετά υψηλό το ηθικό και με την τελευταία απεργία, αλλά και από τις αντιδράσεις των εργαζομένων στις συνελεύσεις τους κάτι που ελπίζουμε να κρατήσει και στις δυο εταιρίες μέχρι το τέλος.
Ποια η έκβαση της απεργίας;
Η απεργία ήταν μαζική. Τα πέντε κτήρια της εταιρίας στην Αθήνα δε λειτούργησαν, όπως επίσης δε λειτούργησε ούτε η επαρχία. Στη Vodafone επίσης υπήρξε μεγάλο ποσοστό συμμετοχής. Κάνοντας ένα μικρό απολογισμό ο κόσμος έχει κατανοήσει πλέον πλήρως τι σημαίνει η νέα εταιρία. Επίσης, δεχθήκαμε μεγάλη συμπαράσταση πολλών αλληλέγγυων από συλλογικότητες, συνελεύσεις γειτονιάς, σωματεία κάτι που, κατά τη γνώμη μου, θεωρώ συγκινητικό και βοήθησε πάρα πολύ στην επιτυχία της απεργίας.
Ποια η στάση των εργαζομένων μετά την απεργία και ποιο το από εδώ και πέρα;
Αυτό το οποίο έχει διαφανεί από τις απεργίες αλλά και τις συζητήσεις, οι οποίες δεν έχουν σταματήσει, είναι ότι ζητούν την κλιμάκωση του αγώνα τόσο ως προς το νομικό κομμάτι, όσο και ως προς το κοινωνικό, το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι. Αυτό αποτυπώθηκε στην τελευταία μας συνέλευση που έγινε την Τρίτη στις 22/10 και στη συνέλευση στις 21/10 στη Vodafone. Αποφασίστηκε 48ωρη απεργία με ανοικτή ημερομηνία, στάση εργασίας επίσης με ανοικτή ημερομηνία όπως και κάποιες δράσεις που έχουν να κάνουν με τις λειτουργίες της ίδιας της εταιρίας που ευνοούν τη σύσταση νέας εταιρίας. Έχουμε αποφασίσει ότι θα αντισταθούμε με όποιους τρόπους μπορούμε μέσα στο χώρο εργασίας. Πιο συγκεκριμένα, στη δική μας συνέλευση, αλλά και στη Vodafone, υπήρχε ακόμα μεγαλύτερη προσέλευση από την προηγούμενη φορά, συμμετείχαν συνάδελφοι και από άλλα τμήματα που μπορεί να μην τους αφορά άμεσα το συγκεκριμένο έργο, αλλά συμμετείχαν και στήριξαν γεγονός που έδωσε ακόμα μεγαλύτερη δύναμη στις αποφάσεις αυτές. Από την πλευρά της Vodafone αποφασίστηκαν τα ίδια πάνω-κάτω με μαζική προσέλευση και συμμετοχή οπότε διατηρούμε ελπίδες ότι θα δυναμώσει ακόμα περισσότερο ο αγώνας μας. Ζητάμε τέλος συμπαράσταση όλων όσων είναι εκτός των δυο εταιριών γιατί το συγκεκριμένο ζήτημα με τις εργολαβίες, την υποβάθμισης των συνθηκών εργασίας, τις μειώσεις μισθών και τις απολύσεις μας αφορά όλους.
Μάρτιος 2014
Υποβολή απάντησης