Εδώ και περίπου ένα μήνα η ασοεε έχει γίνει για πολλοστή φορά το θέατρο μιας επίδειξης δύναμης από την αστυνομία. Καθημερινά, μπάτσοι κάθε είδους σταθμεύουν γύρω από το πανεπιστήμιο με σκοπό να μας φοβίσουν, να μας κάνουν να σταματήσουμε να πουλάμε εδώ. Με τις δημοτικές εκλογές να πλησιάζουν, οι υποψήφιοι έχουν βαλθεί να αποδείξουν ποιος αναμεταξύ τους θα είναι πιο αποτελεσματικός στο «να αποκαταστήσει την τάξη στο κέντρο της πόλης», ποιος θα είναι πιο αυστηρός απέναντί σε εμάς, τους μετανάστες, ποιος θα είναι πιο αυστηρός απέναντι στους φοιτητές, τις φοιτήτριες, σε όσους και όσες αγωνίζονται κάθε μέρα δίπλα μας.
Στις 8/4, η αστυνομία για μία ακόμη φορά περικυκλώνει την ασοεε. Κατά τις 10:30-11:00 περίπου είκοσι άτομα με ομοιόμορφη εμφάνιση και αντικείμενα στα χέρια επιτίθενται στους μικροπωλητές και προσπαθούν ανεπιτυχώς να αποκλείσουν την είσοδο του πανεπιστημίου. Λίγα λεπτά αργότερα θα ακολουθήσουν μπάτσοι. Στις 15:30 το σκηνικό επαναλαμβάνεται. Αυτή τη φορά γύρο στα 40 άτομα (ασφαλίτες αλλά και κάποιοι από την προηγούμενη ομάδα) ξαναεπιτίθενται και 2-3 από αυτούς κλείνουν την είσοδο της σχολής. Ταυτόχρονα από τα γύρω στενά, ομάδες δέλτα με την υποστήριξη ματ αρχίζουν να κυνηγάνε, να χτυπάνε και να συλλαμβάνουν κόσμο στο σωρό. Αποτέλεσμα η σύλληψη ενός φοιτητή και 12 μεταναστών. Το ίδιο απόγευμα, καλείται συνέλευση του φοιτητικού συλλόγου στην οποία συμμετέχει και πλήθος αλληλέγγυων που αποφασίζει πορεία προς το α.τ. κυψέλης όπου κρατούνται οι συλληφθέντες. Η πορεία ανακόπτεται από την αστυνομία και λίγη ώρα αργότερα πραγματοποιείται συγκέντρωση στην πλατεία αμερικής. Την επόμενη μέρα οι συλληφθέντες οδηγούνται στα δικαστήρια με τις κατηγορίες της αντίστασης κατά της αρχής, απλών σωματικών βλαβών και παράνομου εμπορίου ενώ την ίδια στιγμή η αστυνομία εισβάλλει σε σπίτια συλληφθέντων χωρίς παρουσία εισαγγελέα, χωρίς να βρουν τίποτα. Η δίκη αναβάλλεται για τις 23/4, ο φοιτητής αφήνεται ελεύθερος αλλά οι 12 μετανάστες εξακολουθούν να κρατούνται με απόφαση της αστυνομίας.
Οι μπάτσοι ενεργοποιώντας μια σειρά από ρατσιστικούς διοικητικούς νόμους (π.δ.113/2013, ν.3386/2005) τους έκριναν «επικίνδυνους για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια». Πρόκειται για μία διάταξη με βάση την οποία οι μπάτσοι, ανεξάρτητα από την απόφαση του δικαστηρίου, έχουν τη δυνατότητα να αποφασίζουν επί της ουσίας για την κράτηση οποιουδήποτε μετανάστη ακόμα και σε περιπτώσεις που έχει χαρτιά. Επί της ουσίας δηλαδή τους δίνεται η δυνατότητα να αποφασίσουν την αφαίρεση των χαρτιών του, τον εγκλεισμό του για ενάμιση χρόνο σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και την απέλασή του. Η αστυνομία δηλαδή μπορεί να συλλάβει έναν μετανάστη, να του φορτώσει ό,τι κατηγορίες θέλει (όπως πολύ καλά ξέρει να κάνει) και μετά να αποφασίσει ότι η σύλληψη αυτή τον καθιστά “κίνδυνο για τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια της χώρας” και άρα συντρέχει λόγος κράτησης και απέλασης. Και σε περίπτωση προσφυγής, σε πρώτο βαθμό, κατά της απόφασης αυτής αρμόδια να κρίνει είναι και πάλι η αστυνομία. Η τελευταία νομική επιλογή που υπάρχει είναι η προσφυγή σε διοικητικό δικαστήριο, όπου οι πιθανότητες δικαίωσης είναι επιεικώς μηδαμινές, αφού ο έλεγχος των φακέλων γίνεται κυριολεκτικά με διαδικασίες fast track (5’ κρατάει η διαδικασία), απλά επικυρώνοντας κάθε φορά την όποια απόφαση της αστυνομίας. Οι διατάξεις αυτές χρησιμοποιήθηκαν πρόσφατα στην περίπτωση των 4 συλληφθέντων μεταναστών κατά τη διάρκεια αστυνομικής επιχείρησης στην ασοεε στις 22/10 και στην περίπτωση ενός από τους 11 συλληφθέντες της αφισοκόλλησης ενάντια στα κέντρα κράτησης στις 28/12 στην πλατεία βικτωρίας.
Αφήνοντας πίσω τις χώρες μας, πιστεύαμε ότι, τουλάχιστον, θα συνεχίζαμε να ζούμε ελεύθεροι. Την ελευθερία μας αυτή όμως τη στερηθήκαμε την στιγμή που μπήκαμε στην Ελλάδα, ακόμα κι αν το να μπούμε σήμαινε ότι έπρεπε να ρισκάρουμε να χάσουμε τη ζωή μας στη θάλασσα όπως αυτοί που πνίγηκαν στο Φαρμακονήσι και πιο πρόσφατα στη Μυτιλήνη. Κι αφού λοιπόν μπήκαμε, βρεθήκαμε σε μια ανοιχτή φυλακή, σε μια φυλακή χωρίς τοίχους. Μας συκοφαντούν μέσα από ρατσιστικές καμπάνιες παραπληροφόρησης. Για τα μίντια είμαστε κλέφτες, δολοφόνοι, φορείς ασθενειών Μέσα από ρατσιστικούς όσο και απαρχαιωμένους νόμους μας εμποδίζουν να εργαστούμε. Οι μπάτσοι, οι φασίστες, οι ρατσιστές μας κυνηγάνε στους δρόμους. Και δεν είναι μόνο η Ασοεε. Είναι το Θησείο, το Μοναστηράκι, η Ομόνοια, οι γειτονιές μας. Κάθε μέρα τη ζούμε κάτω από την απειλή της φυλάκισης είτε σε ένα αστυνομικό τμήμα είτε σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Και ο χρόνος κράτησης όλο και αυξάνεται: στην αρχή ήταν τρεις, έπειτα έξι, εννιά, τώρα δεκαοκτώ μήνες, ενώ από δω και πέρα μπορεί και επ’ αόριστον.
Και τώρα, με τις συνεχείς επιχειρήσεις των μπάτσων μπροστά από το πανεπιστήμιο, μας απαγορεύουν να πουλάμε στο δρόμο, πράγμα που ήταν το μοναδικό μας μέσο για να επιβιώσουμε. Ήταν το μοναδικό μας μέσο για να βγάζουμε κάποια λεφτά, για να πληρώνουμε το ενοίκιο, το νερό, το ηλεκτρικό, για να έχουμε κάτι να φάμε. Το μόνο που θέλουμε είναι να μπορούμε να ζούμε αξιοπρεπώς από τον ιδρώτα του προσώπου μας.
Αν χωρίς χαρτιά δεν μπορούμε να δουλέψουμε, αν χωρίς χαρτιά δεν μπορούμε να βγούμε απ’ τα σπίτια μας, αν χωρίς χαρτιά δεν μπορούμε να ενσωματωθούμε, αν χωρίς χαρτιά δεν μπορούμε να έχουμε περίθαλψη, γιατί δεν μας καίνε ζωντανούς;
Εμείς δεν είμαστε κλέφτες, δολοφόνοι, βιαστές. Παντού λένε ότι οι χώρες του τρίτου κόσμου είναι απολίτιστες. Εκεί τουλάχιστον, δεν υπάρχει αυτή η μανία ενάντια στους ξένους, τόσα κέντρα κράτησης, τόσοι φράχτες στα σύνορα, τόσοι πνιγμένοι από λιμενικούς. Η Ελλάδα δεν έχει καταλάβει ότι εμείς, οι μετανάστες δεν είμαστε πρόβλημα. Εμείς θέλουμε έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις, χωρίς αδικία, χωρίς ρατσισμό, χωρίς πλούσιους και φτωχούς. Εμείς που ζούμε καθημερινά με την αγωνία της επιβίωσης, με την αστυνομική βαρβαρότητα, με τη βία των αφεντικών, εμείς δεν είμαστε πρόβλημα. Αλλά μπορούμε να γίνουμε.
Όλες και όλοι στα δικαστήρια της Ευελπίδων την Τετάρτη 23/04 στις 12.00
Λευτεριά στους συλληφθέντες
Κανένας μετανάστης σε κέντρο κράτησης
Κοινότητες αγώνα ντόπιων και μεταναστών στην ασοεε και παντού
Συνέλευση μεταναστών και αλληλέγγυων ασοεε
(κάθε Πέμπτη στις 20:00 στην ασοεε)
Υποβολή απάντησης