Λίγο πριν τελειώσει το καλοκαίρι ολοκληρώσαμε τις ενημερωτικές παρεμβάσεις μας για την υπόθεση του συναδέλφου Ν.Π. στη συντριπτική πλειοψηφία των τηλεφωνικών κατέργων της πρωτεύουσας. Μοιράσαμε χιλιάδες κείμενα που αφορούσαν τη νικηφόρα έκβαση του αγώνα που διεξήχθη κατά της εταιρείας Ώθηση και μιλήσαμε με αρκετούς συναδέλφους αποδεικνύοντας ότι κανένας δεν είναι μόνος του απέναντι στα αφεντικά. Η απόφαση του δικαστηρίου είναι οδηγός για κάθε εργαζόμενο σε τηλεφωνικό κέντρο που δεν θέλει να τρώει τα σωθικά του μέχρι να πιάσει τους στόχους της εταιρείας.
Αναδημοσιεύουμε ύστερα από καιρό το κείμενο που μοιράσαμε τότε μιας και οι αγγελίες για δουλειά σε τηλεφωνικά κέντρα είναι πλέον άπειρες και καλό είναι όλοι να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους. Μόνο με τον συλλογικό και ανυποχώρητο αγώνα κερδίζουμε τα αυτονόητα και την αξιοπρέπειά μας.
Ακολουθεί το κείμενο που μοιραζόταν:
Καταχρηστική και εκδικητική η απόλυσή του συναδέλφου Ν.Π.
από την εταιρεία Ώθηση
Τελικά, μπορούν να υπάρξουν ακόμη και σήμερα κάποια καλά νέα μέσα στο καθεστώς μιζέριας και υποταγής που έχει επιβληθεί στους εργασιακούς χώρους. Το Τμήμα Εργατικών Διαφορών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αναγνώρισε στα τέλη του 2013 πως η απόλυση του εργαζόμενου Ν.Π. από την εταιρεία Ώθηση ήταν καταχρηστική και εκδικητική (επειδή διεκδίκησε τα δικαιώματα του, όπως αναφέρει η απόφαση) και υποχρέωσε την εταιρεία να του πληρώσει μισθούς υπερημερίας και να τον επαναπροσλάβει. Η εταιρεία κατέβαλε τους μισθούς υπερημερίας χωρίς, όμως, να προχωρήσει στην επαναπρόσληψη. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αναφέρουμε πως το δικαστήριο έκρινε πως η μη επίτευξη συγκεκριμένου αριθμού πωλήσεων δεν σχετίζεται με πλημμελή εκτέλεση της εργασίας.
Σύντομο ιστορικό…
Να υπενθυμίσουμε πως ο συνάδελφος προχώρησε σε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας, το Νοέμβριο του 2012, με τη συμπαράσταση από το Σωματείο Εργαζομένων της Wind, μετά την απόλυσή του επειδή «δεν έπιανε τους στόχους». Ήταν μια καλή ευκαιρία για να καταδειχθεί ο τρόπος που «καταστρώνονται» τα σχέδια και οι μεθοδεύσεις της εργοδοσίας απέναντι στους εργαζομένους. Μέχρι το ραντεβού στην Επιθεώρηση Εργασίας (14/12/12), μαζί και με άλλα εργατικά σωματεία και ομάδες εργαζομένων-ανέργων, συνελεύσεις γειτονιάς, συλλογικότητες αγώνα και μεμονωμένους συναδέλφους, αποκαλύψαμε με μοιράσματα κειμένων πως δουλεύει το «κόλπο» της εκμετάλλευσης μας για τα αφεντικά των τηλεφωνικών κέντρων. Κινητοποιηθήκαμε ενάντια στις συμβάσεις υπαλλήλου γραφείου, που υπογράφουμε εμείς οι τηλεφωνητές, και στις άθλιες συνθήκες της εντατικοποίησης, των στόχων και της συνεχούς αξιολόγησης, που δεν περιγράφονται εξάλλου στους όρους αυτών των συμβάσεων. Στην ΩΘΗΣΗ επέβαλλαν να πουλάνε στους υποψήφιους τηλεφωνικούς πελάτες πακέτα τηλεφωνίας Wind, ακούγοντας και μετρώντας καθημερινά τις κλήσεις, τη διάρκεια τους και, το σημαντικότερο για την εργοδοσία, τις όποιες πωλήσεις προέκυπταν (πιέζοντας παράλληλα για περισσότερες, χρησιμοποιώντας τον φόβο της απόλυσης και της ανεργίας, εκβιάζοντας έτσι και για απλήρωτες υπερωρίες).
Στην Επιθεώρηση Εργασίας, τα σωματεία μπόρεσαν να μιλήσουν ενάντια στα κριτήρια απόδοσης που μηχανεύονται τα αφεντικά, την στοχοθεσία, την αύξηση των πωλήσεων, την αξιολόγηση και τα κριτήρια της. Όμως, ο ρόλος της Επιθεώρησης, εκτός από προθάλαμος για την δικαστική διεκδίκηση, εξαντλήθηκε κυρίως στις συμβουλές για επαναπρόσληψη και στην κατανόηση για το σύγχρονο καθεστώς μισθωτής εργασίας στις επιχειρήσεις τηλεπικοινωνιών. Στο δικαστήριο, στα τέλη του 2013, αναγνωρίσθηκαν όλοι εκείνοι οι εκβιασμοί που επιβάλλουν τα αφεντικά μας. Ο δικαστής αναγνώρισε εν ολίγοις πως άλλη σύμβαση υπογράφουμε και άλλα εργασιακά καθήκοντα εκτελούμε.
Το δικαστικό προηγούμενο…
Δημιουργήθηκε έτσι, ένα δικαστικό προηγούμενο για τις συμβάσεις που η εργοδοσία μας υποχρεώνει να υπογράφουμε. Αυτό μπορεί να αποκτήσει «πρακτικό» νόημα μόνο μέσα στη συλλογικοποίηση των αντιστάσεων, πέρα από ιεραρχίες, διαχωρισμούς, καθοδηγητές και μικροπολιτικά συμφέροντα. Αυτήν τη στάση πρέπει να υιοθετούμε, όταν ακούμε τους προϊσταμένους να ωρύονται για τους στόχους που επιβάλλει σε όλους η στρατηγική της εκάστοτε εταιρείας. Δεν πρέπει στιγμή να σταματούμε να σκεφτόμαστε ότι πρέπει κάτι να κάνουμε για τις μηνιαίες συμβάσεις υπαλλήλου γραφείου που υπογράφουμε, τα λεφτά-χαρτζιλίκι που μας δίνουν, τους στόχους, την αξιολόγηση κάθε δραστηριότητας μας, τους έμμεσους και άμεσους εργοδότες κλπ. Το μόνο που απέμενε ως τώρα ήταν να αναγνωρισθεί και από τα δικαστήρια όλη αυτή η κοροϊδία, η αυθάδεια, το θράσος καθώς και η υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων από τα αφεντικά στα τηλεφωνικά κέντρα.
Αποτίμηση…
Όλο αυτό που ξεκίνησε με τον συνάδελφο κοινωνικοποίησε τον αγώνα και την διεκδίκηση στους χώρους δουλειάς μας και συνέχισε με κάποιο τρόπο, αυτό που είχαν κάνει άλλοι κλαδικοί αγώνες, όπως των εργαζομένων στη Phone Marketing, τη Wind, τη Vodafone και αλλού. Έβγαλε από την αφάνεια την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια σε έναν εργασιακό χώρο που οι εργαζόμενοι δρουν απομονωμένοι, δείχνοντας πως μόνον οι ίδιες οι σχέσεις μας μπορούν να αλλάξουν τους συσχετισμούς. Είναι ολοφάνερο και από αυτή την περίπτωση, πως ο μόνος τρόπος για να διεκδικήσουμε την ίδια μας τη ζωή είναι η συλλογική διεκδίκηση και ο αγώνας για όλα αυτά που μας κλέβουν καθημερινά.
Οποιαδήποτε αγωνιστική και συνειδητοποιημένη προς αυτό στάση, είναι ευπρόσδεκτη και μας βοηθάει ενάντια στα αφεντικά βάζοντας εκτός από «το λιθάρι της» και τα δικά της μοναδικά νοήματα και χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας το πάζλ για όλα αυτά που επιδιώκουμε. Η μόνη διέξοδος όσον αφορά την εργασιακή συνθήκη ως βασική συνθήκη επιβίωσης, βρίσκεται στην ανακάλυψη και την εδραίωση του συλλογικού ταξικού συμφέροντος. Η μόνη λύση είναι τα συλλογικά «χτυπήματα» στα αφεντικά και την εργοδοσία μέσα από συνελεύσεις και διαδικασίες «από τα κάτω», δηλαδή από εμάς τους ίδιους για εμάς τους ίδιους. Τότε και μόνο τότε, θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε κάποιο ανάχωμα στην αλαζονεία και την θρασυδειλία των αφεντικών…
Proledialers – τηλεφωνητ(ρι)ές
proledialers.espivblogs.net
proledialers@espiv.net
Φεβρουάριος 2014
*Είμαστε μία συνέλευση εργαζομένων και ανέργων τηλεφωνητ(ρι)ών. Η συνέλευσή μας λειτουργεί οριζόντια, αυτοοργανωμένα και αντιιεραρχικά. Συζητάμε και αποφασίζουμε το λόγο και τις δράσεις μας συνθέτοντας τις απόψεις μας, μακριά από κομματικές γραμμές και λογικές ανάθεσης. Η συνέλευσή μας διέπεται από τις διαδικασίες βάσης στοχεύοντας στην οργάνωση των αντιστάσεών μας στα τηλεφωνικά (και όχι μόνο) κάτεργα. Βρισκόμαστε κάθε 1η και 3η Τετάρτη του μήνα στο Σύλλογο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής (Εξάρχεια, Λόντου 6 και Μεσολογγίου, β’ όροφος) στις 20:00.
Υποβολή απάντησης